ΝΟΗΜΑΤΟΔΟΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ

 

Αν σου έδιναν την επιλογή να διαγράψεις από την μνήμη σου ένα συμβάν που σε πλήγωσε πολύ, θα το έκανες; Θα επέλεγες να διέγραφες για πάντα από το μυαλό σου την ανάμνηση από εκείνο το γεγονός που σε μάτωσε κατάσαρκα και σου ξερίζωσε την καρδιά; Πριν βιαστείς να απαντήσεις, σκέψου τι θα ήσουν χωρίς αυτό. Σκέψου το ταξίδι που έκανες με αφετηρία εκείνο το βίωμα. Ξέρεις ποιο απ’ όλα εννοώ. Εκείνο που διαφέρει από τα άλλα. Εκείνο που ρίζωσε μέσα σου. Εκείνο που σε πλήγωσε βαθιά. Εκείνο που σε άλλαξε.

Όμως, για μια στιγμή! Άραγε σε άλλαξε το βίωμα ή η διαδρομή του ταξιδιού που έκανες μέχρι να φτάσεις εδώ που είσαι σήμερα; Γιατί ό,τι σε πλήγωσε ήταν μονάχα μια στιγμή. Κι όμως, εκείνη η στιγμή ήταν αρκετή για να βρεθείς σε μέρη σκοτεινά. Εκεί που το φως του ήλιου δεν έχει κανένα νόημα να αντικρίζεται απ’ τα δακρυσμένα σου μάτια. Όμως δεν σταμάτησες εκεί. Συνέχισες το ταξίδι της ζωής σου. Συνέχισες να ανασαίνεις. Στην αρχή αργά. Σαν να πλάκωνε το στήθος σου ολόκληρος ο κόσμος. Με τον καιρό ξεκίνησες να κοιτάς τον ουρανό και να μην βλέπεις σε αυτόν μόνο τα μαύρα του σύννεφα. Άρχισες σιγά σιγά να προχωράς, αλλά χωρίς ποτέ σου να ξεχνάς. Πάντα το βίωμα ήταν εκεί, παρέα σου. Ήταν η συντροφιά σου τις νύχτες που πάλευες να κοιμηθείς ήρεμος. Ήταν εκεί όταν πήρες αποφάσεις, όταν έκανες βήματα μπροστά, όταν μοιράστηκες το βάρος σου με ανθρώπους που σε στήριξαν ακόμα κι ας μην ήξεραν το πως.

Αυτό το βίωμα λοιπόν που ήταν μαζί σου σε όλη αυτή τη διαδρομή, θα το έσβηνες; Σκέψου τι ανακούφιση θα ένιωθες αν αντί να το μισείς για το πόσο σε πόνεσε, του έδινες ένα νέο νόημα. Σκέψου πώς θα ήταν εάν προσπαθούσες να κοιτάξεις πίσω και να δεις πώς αυτό το βίωμα σε βοήθησε να πορευθείς στο ταξίδι της ζωής σου και να γίνεις ο άνθρωπος που είσαι σήμερα. Γιατί αυτό σε καθόρισε και σου έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψεις πόση δύναμη κρύβεις μέσα σου. Πίστεψέ με, θέλει δυνατή ψυχή και θαρραλέα για να φτάσεις ως εδώ. Θέλει κουράγιο για να αγκαλιάσεις αυτό που κάποτε σε γέμισε με πόνο. Όμως αν νοηματοδοτήσεις το παρελθόν σου και μετατρέψεις το βίωμα αυτό σε φίλο σου και όχι σε εχθρό, θα δεις πόσο θα γαληνέψει το μέσα σου. Και τότε, θα δώσεις χώρο για νέα βιώματα και καινούρια μαθήματα ζωής. Να θυμάσαι μονάχα ότι όλο αυτό θέλει χρόνο. Και αν αναρωτιέσαι πόσο χρόνο, να ξέρεις ότι χρειάζεται όσο χρόνο χρειάζεσαι εσύ. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σου πει «Ξεκόλλα! Πάμε παρακάτω». Αυτό το παρακάτω εσύ θα το ορίσεις και θα πορευθείς σε αυτό όποτε και όπως εσύ αποφασίσεις. Γιατί μπορεί να μην είχες την επιλογή να αποτρέψεις ό,τι συνέβη στο παρελθόν σου, όμως έχεις την επιλογή να διαμορφώσεις το μέλλον σου.

Αθανασίου Δέσποινα 

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας- Εκπαιδευτικός

1η δημοσίευση στις 03/07/2022 στο blog του TEDxLarissa

https://www.tedxlarissa.com/tedxlarissablog/noimatodotontas-ta-viomata-tou-parelthontos